Öz

Amaç: Yenidoğan işitme tarama programı ile konjenital işitme kaybı olan bebekler erken dönemde tespit edilerek tedavi programlarına alınabilmektedir. Bu çalışma ile Muğla Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin son beş yıllık işitme tarama sonuçlarının literatür ile karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 2011 Ocak ile 2015 Aralık arasında Muğla Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde işitme taraması yapılan bebekler dahil edildi. Risk grubunda olmayan bebeklere transient evoked otoakustik emisyon (TEOAE) ile tarama yapıldı. Testten geçemeyen bebeklere 1 hafta sonra TEOAE tekrarlandı. Risk grubunda olan bebeklere veya ikinci emisyon testinden geçemeyen hastalara tarama uyarılmış beyin sapı cevabı (ABR) testi uygulandı. Tekrarlayan tarama ABR testlerinden iki ay içinde geçemeyen bebekler, işitme kaybı ön tanısı ile referans merkezlerine sevk edildi.

Bulgular: Son beş yıl içinde toplam 6724 bebeğe işitme taraması yapıldı. Bunlardan 2015 yılında 14 hasta, 2014 yılında 8 hasta, 2013 yılında 10 hasta, 2012 yılında 15 hasta ve 2011 yılında 16 hasta olmak üzere toplam 63 (%0.93) hasta işitme kaybı ön tanısı ile bir üst merkeze sevk edildi. Tarama yapılan bebeklerin 17’sinde (%0.25) kalıcı işitme kaybı tespit edildi. Kalıcı işitme kaybı olan 17 hastanın 15’inde (%0.22) bilateral ve 2’sinde (%0.02) tek taraflı işitme kaybı mevcuttu.

Sonuç: Konjenital işitme kaybı olan bebeklerin erken tanı ve rehabilitasyonu, bireyin dil gelişimi yanında, kognitif fonksiyonlarını da etkilemektedir. Bu nedenle işitme tarama programının doğru ve etkin uygulanması çok önemlidir. Yenidoğan işitme tarama programında TEOAE ve ABR’nin birlikte kullanımı, referans merkezlere gereksiz sevkleri azaltmaktadır. Riskli bebeklerde TEOAE’den ziyade tarama ABR daha yararlı olmaktadır.

Anahtar Kelimeler: İşitme kaybı, Otoakustik emisyon, Uyarılmış beyin sapı cevapları (ABR)

Referanslar

  1. Kennedy CR, McCann DC, Campbell MJ, Law CM, Mullee M, Petrou S, et al. Language ability after early detection of permanent childhood hearing impairment. N Engl J Med 2006;354:2131-41.
  2. Hahn M, Lamprecht-Dinnesen A, Heinecke A, Hartmann S, Bulbul S, Schroder G, et al. Hearing screening in healthy newborns: Feasibility of different methods with regard to test time. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 1999;51:83-9.
  3. Magnani C, Bacchi G, Borghini AM, Delmonte D, Fava G, Occasio AM, et al. Universal newborn hearing screening: The experience of the University Hospital of Parma. Acta Biomed 2015;86:273-7.
  4. Thompson DC, Mc Phillips H, Davis RL, Lieu TL, Homer CJ, Helfand M. Universal newborn hearing screening: Summary of evidence. JAMA 2001;286:2000-10.
  5. Year 2000 position statement: Principles and guidelines for early hearing detection and intervention programs. Joint Committee on Infant Hearing, American Academy of Audiology, American Academy of Pediatrics, American Speech-Language-Hearing Association, and Directors of Speech and Hearing Programs in State Health and Welfare Agencies. Pediatrics 2000;106:798-817.
  6. Thornton AR, Kimm L, Kennedy CR. Methodological factors involved in neonatal screening using transient-evoked otoacoustic emissions and automated auditory brainstem response testing. Hear Res 2003;182:65-76.
  7. Celik IH, Canpolat FE, Demirel G, Eras Z, Sungur VG, Sarier B, et al. Zekai Tahir Burak Women’s Health Education and Research Hospital newborn hearing screening results and assessment of the patients. Turk Pediatri Ars 2014;49:138-41.

Nasıl atıf yapılır

1.
Köseoğlu S, Derin S, Bozkurt S, Şahan M, Üçüncü H. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan İşitme Taraması Sonuçları. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2017 Apr. 1 [cited 2025 May 24];11(1):5-8. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/469