Amaç: Perinatal ve neonatal bakım alanındaki gelişmeler, daha fazla sayıda prematüre veya riskli bebeğin yaşamasına olanak sağlamıştır. Özellikle prematüre bebekler, uzun hastanede yatış süreçleri ve rehospitalizasyon gereksinimleri ile yenidoğan ünitelerinin yatak kapasitelerinin çoğunu işgal etmektedir. Bu çalışmada, yenidoğan yoğun bakım ünitesine (YYBÜ) yatan hastaların gebelik haftası ve doğum ağırlıklarına göre, sağkalım oranları, ortalama hastanede yatış süreleri, rehospitalizasyon oranları ve nedenleri ile YYBÜ’nde toplam yatış gün ve kapasite kullanımı dağılımının araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde 1 Ocak 2008 ile 31 Aralık 2008 tarihleri arasında yatırılarak izlenen 544 olgu ve rehospitalize edilen 30 olgunun kayıtları geriye dönük olarak incelendi.

Bulgular: Bir yıllık süreçte yatırılan hastaların ortalama hastanede yatış süresi 9.3 gün olarak, toplam sağkalım oranı %96.5, rehospitalizasyon oranı %2.9 olarak hesaplanmıştır. Gebelik haftası ve doğum ağırlıkları ile ortalama yatış süreleri, sağkalım ve rehospitalizasyon oranları arasında negatif korelasyon saptanmıştır (r=-1, p<0.01). En sık rehospitalizasyon nedenleri prematüre bebeklerde retinopati nedeniyle lazer fotokoagülasyon yapılması ve sepsis, term bebeklerde ise sarılık olarak saptanmıştır.

Sonuç: Kanıta dayalı bilimsel, engelleyici ve doğru uygulamalar ile, yoğun bakım süreci ve sonrasında gelişebilecek kısa ve uzun dönem morbiditelerinin sağaltılması ve sağkalım oranlarının artması sağlanabilmektedir. Taburculuk sonrası rehospitalizasyonlar ise yoğun bakım maliyetinde artış ve yeni morbiditelerin oluşumuna neden olmaktadır. Bu durum, yoğun bakım ünitelerindeki yatakların ve izlem polikliniklerinin doğru organizasyonunu gerektirmektedir.

Anahtar Kelimeler: Yoğun bakım, yatış süresi, sağkalım, rehospitalizasyon