Öz

Amaç: Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlarının gelişimsel sorunları yönetmedeki yetkinliği, pediatri eğitimi sürecinde, bu alanda alınan eğitime bağlıdır. Ancak gelişmiş ülkelerde dahi çoğu çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı çeşitli zorluklar nedeni ile gelişimsel konuları açmak ve yönetmekte zorlanmaktadırlar. Bu çalışmada pediatri asistanlarının eğitim ve klinik uygulamalarında gelişimsel konulara ne düzeyde yer verildiğinin değerlendirilmesi, karşılaşılan zorlukların belirlenmesi ve bu konuda yeni stratejilerin önerilmesi amaçlanmıştır.


Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, Gelişimsel Pediatri tarafından 1 Ocak-1 Mart 2020 tarihleri arasında üçüncü basamak bir sağlık merkezinde yürütülmüştür. Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimi almakta olan 120 pediatri asistanına klinik uygulamalarında gelişimsel konulara yer verme, karşılaştıkları zorluklar ve ilişkili etmenleri içeren, çalışma ekibi tarafından hazırlanmış 10 soruluk bir anket uygulanmıştır.


Bulgular: Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimi almakta olan asistanların çoğunun çocuk gelişimi ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmadığını düşündüğü (%86), gelişimsel bir değerlendirme aracı kullanmadığı (%89) ve gelişimsel sorunların erken tanı ve tedavisinde çeşitli zorluklarla karşılaştıkları (%95) gösterildi. Süre kısıtlılığı (%91) bu zorlukların başında gelmekteydi. Bilgi kaynağının olmadığını belirtenlerin sıklığı %28’di. Asistanlık eğitimindeki süresi ile gelişimsel konulara yer verme arasında bir ilişki bulunmadı (p=0.980). Gelişimsel konulara yer verme kaynak varlığı ile ilişkiliyken, kaynak varlığı da gelişimsel konular hakkında eğitim almakla ilişkiliydi (p<0.05).

Sonuç: Gelişimsel konulara yer vermenin bilgi kaynağı varlığı ile kaynak varlığının da eğitim almakla ilişkili olduğu ve başlıca süre kısıtlılığı olmak üzere karşılaşılan pek çok zorluk gösterilmiştir. Gelişimsel sorunların erken tanı ve tedavisi konusunda sağlık sisteminin bütüncül bakış açısıyla eğitimi entegre ederek desteklemesi gerekmektedir. 

Anahtar Kelimeler: Pediatri eğitimi, Gelişimsel sorunlar, Pediatri asistanı

Referanslar

  1. 1)Ertem IO, Pekcici EB, Gok CG, Ozbas S, Ozcebe H, Beyazova U. Addressing early childhood development in primary health care: experience from a middle-income country. J Dev Behav Pediatr. 2009;30(4):319-26.
  2. 2) Schor EL. The future pediatrician: promoting children's health and development. J Pediatr. 2007;151(5 Suppl): 11-6.
  3. 3) Boreman CD, Thomasgard MC, Fernandez SA, Coury DL. Resident training in developmental/behavioral pediatrics: where do we stand? Clin Pediatr (Phila). 2007;46(2):135-145.
  4. 4) Senecky Y, Inbar D, Diamond G, Grossman Z, Apter A, Kahan E. Pediatricians' satisfaction with their abilities to care for children with developmental, behavioral and psychosocial problems. Pediatr Int. 2007;49(4):472-8.
  5. 5) Rikhy S, Tough S, Trute B, Benzies K, Kehler H, Johnston DW. Gauging knowledge of developmental milestones among Albertan adults: a cross-sectional survey. BMC Public Health. 2010; 8;10(1):183.
  6. 6) Rhodes A, Sciberras E, Oberklaid F, South M, Davies S, Efron D. Unmet developmental, behavioral, and psychosocial needs in children attending pediatric outpatient clinics. J Dev Behav Pediatr. 2012;33(6):469-78.
  7. 7) Sand N, Silverstein M, Glascoe FP, Gupta VB, Tonniges TP, O'Connor KG. Pediatricians' reported practices regarding developmental screening: do guidelines work? Do they help? Pediatrics. 2005;116(1):174-9.
  8. 8) Garg A, Butz AM, Dworkin PH, Lewis RA, Thompson RE, Serwint JR. Improving the management of family psychosocial problems at low-income children's well-child care visits: the WE CARE Project. Pediatrics. 2007;120(3):547-58.
  9. 9) Thompson LA, Tuli SY, Saliba H, DiPietro M, Nackashi JA. Improving Developmental Screening in Pediatric Resident Education. Clin Pediatr (Phila). 2010;49(8):737-42. doi: 10.1177/0009922810363818. Epub 2010 Mar 31.
  10. 10) High PC, Klass P, Council on Early Childhood. Literacy promotion: an essential component of primary care pediatric practice. Pediatrics. 2014;134(2):404-9.
  11. 11) Reid Chassiakos YL, Radesky J, Christakis D, Moreno MA, Cross C; Councıl on Communıcatıons and Medıa. Children and Adolescents and Digital Media. Pediatrics. 2016;138(5).
  12. 12) Council on Children With Disabilities; Section on Developmental Behavioral Pediatrics; Bright Futures Steering Committee; Medical Home Initiatives for Children With Special Needs Project Advisory Committee. Identifying infants and young children with developmental disorders in the medical home: an algorithm for developmental surveillance and screening. Pediatrics. 2006 Jul;118(1):405-20.
  13. 13) Williams N, Mughal S, Blair M. 'Is my child developing normally?': a critical review of web-based resources for parents. Dev Med Child Neurol. 2008;50(12):893-7.
  14. 14) Blanchard LT, Gurka MJ, Blackman JA Emotional, developmental, and behavioral health of American children and their families: a report from the 2003 National Survey of Children's Health. Pediatrics. 2006;117(6):e1202-12.
  15. 15) Yimgang DP, Albury RA, Leppert ML. Do Parental Concerns Predict Developmental and Behavioral Diagnoses in a Developmental Clinic? Clin Pediatr (Phila). 2017;56(3):263-267.
  16. 16) Garner AS, Shonkoff JP; Committee on Psychosocial Aspects of Child and Family Health; Committee on Early Childhood, Adoption, and Dependent Care; Section on Developmental and Behavioral Pediatrics. Early childhood adversity, toxic stress, and the role of the pediatrician: translating developmental science into lifelong health. Pediatrics. 2012;129(1). Available at: www. pediatrics.org/cgi/content/full/129/1/e224
  17. 17) Brown A; Council on Communications and Media. Media use by children younger than 2 years. Pediatrics. 2011;128(5):1040– 1045
  18. 18) Earls MF, Hay SS. Setting the stage for success: implementation of developmental and behavioral screening and surveillance in primary care practice—the North Carolina Assuring Better Child Health and Development (ABCD) Project. Pediatrics. 2006;118: e183–e188.
  19. 19) Shuval K, Berkovits E, Netzer D, et al. Evaluating the impact of an evidence-based medicine educational intervention on primary care doctors’ attitudes, knowledge and clinical behaviour: a controlled trial and before and after study. J Eval Clin Pract. 2007;13:581–598.
  20. 20) McCluskey A, Lovarini M. Providing education on evidence- based practice improved knowledge but did not change behaviour: a before and after study. BMC Med Educ. 2005;5:40.

Telif hakkı ve lisans

Nasıl atıf yapılır

1.
Çelen Yoldaş T, Şenel S, Abuş H, Yücel H, Özmert E. Gelişimsel Konuların Pediatri Asistanlarının Eğitim ve Klinik Uygulamalarındaki Yeri ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2021 Jan. 22 [cited 2025 May 24];15(1):59-64. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/823