Öz

Ürtiker sık görülen bir deri lezyonudur ve hayat boyu prevalansı %15-23 olarak bildirilmiştir (1). Hastaların yarısında

ürtikere anjioödem eşlik eder (2). Ürtikerin altı haftadan uzun sürmesi ve haftanın hemen her günü ortaya çıkması

durumunda kronik ürtiker olarak sınıflandırılır (3). Kronik ürtiker, sıcak, soğuk, güneş ışınları gibi çeşitli fiziksel

etkenlerle tetikleniyorsa kronik uyarılabilir ürtiker olarak değerlendirilir (3). Bazı hastalarda kronik uyarılabilir ürtikerin

farklı tipleri bir arada görülebilir. Kronik ürtiker, toplumun %0.5-5’ini etkilemektedir (4).

Hastaları değerlendirirken alınacak ayrıntılı öykü ve fizik muayene hem tanı hem de yapılacak laboratuvar tetkiklerini

planlamak için yol gösterici olacaktır. Başta erişkinlerde olmak üzere kronik ürtiker etiyolojisinde çok farklı etkenler

araştırılmış olmakla birlikte hastaların %50’sinde altta yatan neden bulunamamaktadır. Tanısal testler ayırıcı tanı,

hastalık aktivitesinin değerlendirilmesi ve uyaranların/altta yatan nedenlerin aydınlatılması amacıyla yapılmaktadır.

Farklı çalışmalarda fonksiyonel oto-antikorlar, ilaçlara ve besinlere karşı gelişen psödo-alerji (alerjik olmayan

hipersensitivite reaksiyonları), akut ve kronik enfeksiyonlar (Helicobacter pylori veya paraziter enfeksiyonlar) ve ağır

sistemik hastalıklar gibi çeşitli faktörler kronik ürtiker nedeni olarak bildirilmiştir (3).

Derginin bu sayısında yayımlanan Arıkoğlu ve ark.nın (5) çalışmasında kronik ürtiker tanısı ile izlenen 18 yaşın

altındaki 80 hastanın dosyaları retrospektif olarak değerlendirilmiş. Hastaların %53.7’sinde kronik uyarılabilir

ürtiker, %46.3’ünde kronik spontan ürtiker tespit edilmiş, etiyolojiye yönelik yapılan tetkiklerinde hastaların

%23.7’sinde atopi, %16.4’ünde Helicobacter pylori pozitifliği, %20.3’ünde tiroid otoantikor varlığı, %33’ünde antinükleer

antikor pozitifliği, %25’inde gıda katkı maddesi ile ilişkili ürtiker ve %6.7’sinde gaitada parazit saptanmış.

Literatürde konuyla ilgili ülkemizden yapılan az sayıda çalışma olması nedeniyle bu makalenin ülkemizdeki duruma

ışık tutması açısından okuyuculara yol gösterici olması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler: Ürtiker

Referanslar

  1. 1. Mathews KP. Urticaria and angioedema. J Allergy Clin Immunol 1983;72:1-14.
  2. 2. Sanchez-Borges M, Asero R, Ansotegui IJ, Baiardini I, Bernstein JA, Canonica GW, et al. Diagnosis and treatment of
  3. urticaria and angioedema: A worldwide perspective. World Allergy Organ J 2012;5:125-47.
  4. 3. Zuberbier T, Aberer W, Asero R, Abdul Latiff AH, Baker D, Ballmer-Weber B, et al. The EAACI/GA²LEN/EDF/WAO guideline
  5. for the definition, classification, diagnosis and management of urticaria. Allergy 2018;73:1393-414.
  6. 4. Bernstein JA, Lang DM, Khan DA, Abdul Latiff AH, Baker D, Ballmer-Weber B, et al. The diagnosis and management of
  7. acute and chronic urticaria: 2014 update. J Allergy Clin Immunol 2014;133:1270-7.
  8. 5. Arıkoğlu T, Aydoğdu A, Batmaz SB, Tezol Ö, Kuyucu S. Çocukluk çağındaki kronik ürtikerli olguların etiyolojik açıdan
  9. değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hast Derg 2018;4:251-7.

Telif hakkı ve lisans

Nasıl atıf yapılır

1.
Azkur D. Kronik Ürtiker ve Etiyolojisi. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2018 Dec. 30 [cited 2025 May 24];12(4):223-. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/496