Öz

Amaç: Çalışmanın amacı 0-4 aylık sağlıklı bebeklerin ağlama davranışlarını, ailelerin ağlayan bebeğe yaklaşımlarını ve bebeklerini sarsma durumlarını belirlemektir.

Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı tipteki bu çalışmaya 0-4 aylık 242 sağlıklı bebek ve 225 anne alındı. Otuz beş sorudan oluşan bir anket formu yüz yüze görüşme tekniği ile uygulandı. Anket formu ailelerin sosyodemografik özelliklerini, bebeklerin ağlama nedenlerini, bebeklerin ağlama davranışlarını, ailelerin bu durumla başa çıkma yöntemlerini ve tepkilerini, ailelerin bebeklerini sarsıp sarsmadıklarını belirlemeye yönelik sorulardan oluşmaktaydı. İstatistiksel analizlerde Ki kare, Mann Whitney U ve Kruskall Wallis Varyans analizleri kullanıldı.

Bulgular: Annelerin %55.6’sı bebeklerinin sıkça ağladığını düşünüyordu. Annelere göre bebeklerin ağlama nedenleri arasında bebeğin aç olması ilk sırada yer alıyordu. Bebeklerin gün içinde toplam ağlama süreleri ortanca 60 dakika (minmaks= 30-720 dakika) olarak bildirildi. Cinsiyet, doğum haftası, anne sütü ile beslenme durumu ve bebeklerin aylarına göre ağlama süreleri arasında fark saptanmadı. Bebeklerin %21.6’sının günde üç saat ve üzerinde ağladığı, %7.9’unun üç haftadan uzun süredir, haftada üç günden fazla tekrarlayan ve günde üç saatten uzun süren ağlamaları olduğu bildirildi. Annelerin bebekleri ağladığında en sık kullandıklarını üç yatıştırma yöntemi kucağa alma, emzirme ve sallama olarak belirtildi. Eğitim süresi sekiz yıl ve daha az olan annelerin %25.9, sekiz yıldan fazla olan annelerin %13.3’ü bebeklerin ağlamasını zararlı bulduğunu bildirdi (p=0.027). Annelerin %26.2’si bebekleri çok ağladığında sinirlendiğini ifade etti. Üç anne bebeği çok ağladığında susturmak için birkaç kez sarsıp/tokatladığını belirtti.

Sonuç: Anne ve babaların, özellikle de eğitim düzeyi düşük annelerin ve bebeği ağladığında sinirlenen annelerin, yenidoğan döneminden itibaren bebeklerin nörogelişimsel özellikleri, ağlama davranışları ve uygun yatıştırma yöntemleri ile ilgili bilgilendirilmeleri önemlidir.

Anahtar Kelimeler: Ağlama, Bebek, Yatıştırma, Yöntem

Referanslar

  1. Hiscock H, Jordan B. Problem crying in infancy. MJA 2004;181: 507-12.
  2. Douglas P, Hill P. Managing infants who cry excessively in the first few months of life. BMJ 2011;343:d7772.
  3. Wessel MA, Cobb JC, Jackson EB, Harris GS, Detwilter BA. Paroxysmal fussing in infancy, sometimes called “colic”. Pediatrics 1954;14:421-33.
  4. Merkley K. The crying infant in the emergency department. J Emerg Nurs 2006;32:535-40.
  5. Hiscock H. The crying baby. Aust Fam Physician 2006;35:680-3.
  6. Batu ED, Yeni S, Teksam O. The factors affecting neonatal presentations to the pediatric emergency department. J Emerg Med 2015;48:542-7.
  7. Şahin F, Taşar MA. Sarsılmış bebek sendromu ve önleme programları. Turk Pediatri Arş 2012;47:152-8.
  8. Barr RG. Preventing abusive head trauma resulting from a failure of normal interaction between infants and their caregivers. Proc Natl Acad Sci USA 2012;109:17294-301.
  9. Abdulrazzaq YM, Al Kendi A, Nagelkerke N. Soothing methods used to calm a baby in an Arab country. Acta Paediatr 2009;98:392-6.
  10. Dayton CJ, Walsh TB, Oh W, Volling B. Hush now baby: Mothers’ and fathers’ strategies for soothing their infants and associated parenting outcomes. J Pediatr Health Care 2015;29:145-55.
  11. Van der Wal MF, Van den Boom DC, Pauw-Plomp H, de Jonge GA. Mothers’ reports of infant crying and soothing in a multicultural population. Arch Dis Child 1998;79:312-7.
  12. St James-Roberts I, Halil T. Infant crying patterns in the first year: Normal community and clinical findings. J Child Psychol Psychiatry 1991;32:951-68.
  13. Cansever Z, Taşar MA, Şahin F, Çamurdan AD, Beyazova U. Ailelerin sarsılmış bebek sendromu konusundaki bilgi ve tutumları. Gazi Med J 2012;23:39-45.
  14. St James-Roberts I, Plewis I. Individual differences, daily fluctuations and developmental changes in amounts of infant waking, fussing, crying, feeding and sleeping. Child Dev 1996;67:2527-40.
  15. Lucassen PL, Assendelft WJ, van Eijk JT, Gubbels JW, Douwes AC, van Geldrop WJ. Systematic review of the occurrence of infantile colic in the community. Arch Dis Child 2001;84:398–403.
  16. Yalçin SS, Orün E, Mutlu B, Madendağ Y, Sinici I, Dursun A, et al. Why are they having infant colic? A nested case-control study. Paediatr Perinat Epidemiol 2010;24:584-96.
  17. Evanoo G. Infant crying: A clinical conundrum. J Pediatr Health Care 2007;21:333-8.
  18. Taşar MA, Şahin F, Polat S, İlhan M, Çamurdan A, Dallar Y, ve ark. Sarsılmış bebek sendromu önleme programının uzun dönem sonuçları: Türkiye deneyimi. Türk Ped Arş 2014;49:203-9.
  19. Akhnikh S, Engelberts AC, van Sleuwen BE, L’Hoir MP, Benninga MA. The excessively crying infant: Etiology and treatment. Pediatr Ann 2014;43:e69-75.
  20. Alagöz H. İnfantil kolik: Etyoloji ve tedavi seçenekleri. Çağdaş Tıp Dergisi 2013;3:148-54.
  21. Özmert EN. Erken çocukluk gelişiminin desteklenmesi-III: Aile. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2006;49:256-73.
  22. Fairbrother N, Barr RG, Pauwels J, Brant R, Green J. Maternal thoughts of harm in response to infant crying: An experimental analysis. Arch Womens Ment Health 2015;18:447-55.
  23. Oldbury S, Adams K. The impact of infant crying on the parent- infant relationship. Community Pract 2015;88:29-34.

Telif hakkı ve lisans

Nasıl atıf yapılır

1.
Baykan Z, Kondolot M, Baykan Z. Sağlıklı Bebeklerde Yaşamın İlk Dört Ayında Ağlama Davranışı, Ailelerin Ağlamaya Yaklaşımları ve Bebeklerini Sarsma Durumları. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2017 Aug. 1 [cited 2025 May 25];11(3):159-64. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/438