Öz

Amaç: Primer enürezis nokturnalı hastalarda, hasta profilimiz ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi.

Gereç ve Yöntemler: Primer enürezis nokturna tanısıyla Ocak 2013-Ocak 2016 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran ve tedavi uygulanan 5 yaş üstü toplam 540 hastadan tedaviye devam eden 324 hasta çalışmaya dâhil edildi. Daha önce bilgilendirilmemiş 56 hastaya önce 1 aylık motivasyon ve davranışa dayalı tedavi uygulandı. Davranış ve motivasyon tedavisi istemeyen, davranış ve motivasyon tedavisinden fayda görmeyen veya nüks gelişen toplam 324 hastaya, desmopressin 60-120 mikrogram uygulandı. Hastaların başvuru sırasındaki gece ıslatma sayısının %90 üzerinde azalması tam yanıt, %50-90 azalması orta derecede yanıt, %50’nin altında azalması yanıtsız olarak kabul edildi. Hastaların kontrollerinde, tedaviye tam devam edenlerde alınan yanıta göre kür ve nüks oranları değerlendirildi.

Bulgular: Sadece davranış ve motivasyon tedavisi verilen ve nüks gelişmeyen 8 hasta dışında çalışmaya dâhil edilen 324 hastanın ortalama yaşı 10.57±2.37 (minimum 5- maksimum 18) olarak saptandı. Tek başına davranış ve motivasyon tedavisinden fayda görmeyen ve 120 mikrogram desmopressin tedavisi alarak kontrole gelen 166 (%51.2) hastada tam kuruluk sağlandı. Hastaların 107’sinde (%33.3) orta derecede yanıt elde edildi. Hastaların 51’inden (%15.5) ise yanıt alınamadı. Yanıt alınan hastalarda desmopressin tedavisi kesilince 45 hastada (%27.1) nüks gözlendi. Tedaviye cevap vermeyen ve ilaç dozu artırılan 4 hastada baş ağrısı ve alerji nedeniyle tedaviye devam edilemedi.

Sonuç: Hastanemizin bölgesel konumu itibariyle, hastaların hastaneye başvuru yaşının daha yüksek olduğunu gözlemledik. Yine bu temel sebepten kaynaklanan ve tedavi aşamasında ilk basamak olarak düşünülen; hastanın bilgilendirilmesi, davranış ve motivasyon tedavisinin aile yakınlarını pek tatmin etmediği, tedavide yüksek başarı beklentisinden dolayı medikal tedavi ile kombine kullanılması daha fazla gerçekleşmiştir. Medikal tedavi başarı oranının genel ortalamadan düşük olmasının; tedaviye devam etmede zorluklar ve bilinçsiz ilaç kullanımı nedeniyle olduğunu düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Davranış tedavisi, Desmopressin, Enürezis nokturna, Motivasyon

Referanslar

  1. Haque M, Ellerstein NS, Grundy JH, Shelov SP, Weiss JC, McIntire MS, et al. Parental perceptions of enuresis: A collaborative study. Am J Dis Child 1981;135:809-11.
  2. Kefi A, Tekgül S. Nokturnal enürezis. Türk Üroloji Dergisi 2006;32:99-105.
  3. Neyzi O, Ertuğrul T, Ekşi A. Psikososyal gelişme ve sorunlar, çocuğun ruhsal gelişimi, Enürezis, Pediatri. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2002;1420-1.
  4. Bodur Ş, Soysal Ş. Enurezis nokturna: Yalnızca bir tuvalet eğitimi sorunu mu? Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2005;14:165-8.
  5. Safarinejad MR. Prevalence of nocturnal enuresis, risk factors, associated familial factors and urinary pathology among school children in Iran. J Pediatr Urol 2007;3:443-52.
  6. Ergüven M, Çelik Y, Deveci M, Yıldız N. Primer enürezis nokturnada etiyolojik risk faktörleri. Türk Pediatri Arşivi 2004;39:83-7.
  7. Oğraş MS. Elazığ ilinde enürezis nokturnalı erkek çocuklarda ailelerin tedavi ile ilgili yanlış inanışları ve düzelme beklentileri. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi 2010;24:155-9.
  8. Neveus T, Lackgren G, Tuvemo T, Hetta J, Hjälmås K, Stenberg A. Enuresis-background and treatment. Scand J Urol Nephrol 2000;206:1-44.
  9. Skoog SJ, Scherz HC. Office pediatric urology. In: Gillenwater JY, et al, (eds). Adult and Pediatric Urology, 4th ed. Phila delphia: LWW 2002;2671-2717.
  10. Çarman KB, Nuhoğlu Ç, Ceran Ö. İstanbul ili Ümraniye İlçesi’nde bir grup okul çocuğunda enürezis nokturna prevalansı. Türk Pediatri Arşivi 2003;38:153-9.
  11. Robson WLM, Leung AK. Urotherapy recommendations for bed wetting. J Nati Med Assoc 2002;94:577-80.
  12. Soker M, Cakmak A, Haspolat K ve ark. Komplike ol mayan primer mono semptomatik enürezis nokturnada davranış terapisi ve intranasal desmopressin tedavisinin değerlendirilmesi. Ege Tıp Dergisi 1999;38:137-43.
  13. Monge ZM, Mendez AM, Garcia NV. Effectiveness of behavior and intervention in nocturnal enuresis. An Pediatr (Barc) 2005;63:444- 7.
  14. Wille S. Comparison of desmopressin and enuresis alarm for nocturnal enuresis. Arch Dis Child 1986;61:30-3.
  15. Örmeci AR, İstanbullu B, Çomak E, Altın H. Primer enü rezis nokturna tedavisinde davranış, alarm yatağı ve des mopressin tedavilerinin etkilerinin karşılaştırılması. Çocuk Dergisi 2003;3:119- 23.
  16. WE Kaplan, Incontinence. In: P Abrams, S Khoury, A Wein, editors. Conservative management in children: Non-neuropathic bladder-sphincter dysfunction and neuropathic bladder-sphincter dysfunction. 1st ed. Plymouth: Health Publications,1998; 522-46.
  17. Aladjem M, Wohl R, Boichis H, Orda S, Lotan D, Freedman S. Desmopressin in nocturnal enuresis. Arch Dis Child 1982;57:137- 40.
  18. Guillaud R, Amram S, Lememme F, Lesbros D. Desmopressin and water intoxication. A propose of a case treated for enuresis. Pediatrie 1993;48:697-9.
  19. Hourihane J, Salisbury AS. Use caution in prescribing desmopressin for nocturnal enuresis (letter: comment). Br Med J 1993; 306:1545.
  20. Schwab M, Wenzel D, Ruder H. Hyponatraemia and cerebral convulsion due to short term DDAVP therapy for control of enuresis nocturna. Eur J Pediatr 199;155:46-8.

Telif hakkı ve lisans

Nasıl atıf yapılır

1.
Katı B, Polat EC, Kurt HA, Gümüş K. Şanlıurfa İlindeki Primer Enürezis Nokturna Şikâyeti ile Gelen Hastaların Değerlendirilmesi. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2017 Dec. 1 [cited 2025 May 24];11(4):239-42. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/424