Öz

Amaç: Çocuk acil başvurularının önemli bir kısmını ateşli hastalıklar oluşturmaktadır. Özellikle küçük yaştaki çocuklarda ve yenidoğan döneminde dolaşım sistemi enfeksiyonları, yüksek mortalitesi ve morbiditesi olan invazif enfeksiyonlardır. Etken belirlenmesinde kan kültürü altın standarttır. Yatan hastalarda kan kültürü kullanımı ilgili pek çok çalışma olmasına rağmen çocuk acil servislerinde kan kültürü kullanımı ile ilgili ülkemizde yayınlanmış bir çalışma yoktur. Bu çalışmada, bir üniversite hastanesi çocuk acil servisinden gönderilen kan kültürlerinde etken mikroorganizmaların dağılımının değerlendirilmesi ile kan kültürü ve antibiyotik kullanım tercihlerine katkıda bulunmak amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarı’na Ocak 2011–Aralık 2012 tarihleri arasında Çocuk Acil Servisi’nden gönderilen 10642 kan kültürü sonuçları geriye dönük olarak incelenmiştir.

Bulgular: Çalışma süresinde 10642 kan kültürü incelenmiştir. Örneklerin 10018 (%94.2)’inde kan kültüründe üreme olmamış, 624 (5.8%) üremenin 585’i (%93.7) kontaminasyon olarak değerlendirilmiştir. Üremelerin %91.7’sini (n=573) gram pozitif, %8.3’ünü (n=51) gram negatif bakteriler oluşturmuştur. Koagulaz negatif stafilokokların tüm üremelerin %58.2’sini (n=363) oluşturduğu ve bu suşların 72’sinde (%19.8) metisilin direnci olduğu tesbit edilmiştir. On bir kan kültüründe S. pneumonia izole edilmiştir. On örnekte S. aureus, yedi örnekte enterokok tespit edilmiş olup bu suşların hiçbirinde glikopeptit direnci saptanmamıştır. Üç hastada E. coli izole edilmiş ve ikisinde ESBL pozitifliği saptanmıştır.

Sonuç: Kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmaların dağılımları ve antibiyotik duyarlılıkları zaman içerisinde değişiklik gösterebilir. Ampirik tedaviyi düzenlemek için her merkez kendi verilerini düzenli olarak izlemelidir. Etkenin doğru tanımlanabilmesi için kan kültür örnekleri asepsi kurallarına uyularak alınmalı, kontaminasyon oranları azaltılarak sınırlı kaynakların gereksiz yere harcanmasının önüne geçilmelidir.

Anahtar Kelimeler: Ateş, Bakteriyemi, Çocuk acil, Kan kültürü

Referanslar

  1. Weinstein MP. Current blood culture methods and systems: Clinical concepts, technology, and interpretation of results. Clin Infect Dis 1996;23:40-6.
  2. Balıkçı A, Belas Z, Eren Topkaya A. Kan kültürü pozitifliği: Etken ya da kontaminasyon mu? Mikrobiyolji Bul 2013;47:135-40.
  3. Bressan S, Berlese P, Mion T, Masiero S, Cavallaro A, Da Dalt L. Bacteremia in feverish children presenting to the emergency department: A retrospective study and literature review. Acta Paediatr 2012;101:271-7.
  4. Hall KK, Lyman JA. Updated review of blood culture contamination. Clin Microbiol Rev 2006;19:788-802.
  5. Kuppermann N. Occult bacteremia in young febrile children. Pediatr Clin North Am 1999;46:1073-109.
  6. Clinical Laboratory Standards Institute. Performance standards for antimicrobial susceptibility testing teSM-SW, PA: Clinical Laboratory Standards Institute; 2009.
  7. Gülmez D, Gür D. Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi’nde 2000-2011 yılları arasında kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar: 12 yıllık değerlendirme. J Pediatr Inf 2012;6:79-83.
  8. Mehli M, Gayyurhan ED, Zer Y, Akgün S, Özgür Akın FE, Balcı İ. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde kan kültrülerinden izole edilen mikro-organizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. İnfeksiyon Dergisi 2007;21:141-5.
  9. Çopur Çiçek A, Şentürk Köksal Z, Ertürk A, Köksal E. Rize 82. Yıl Devlet Hastanesi’nde bir yıllık sürede kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere duyarlılıkları. Turk Hij Den Biyol Derg 2011;68:175-4.
  10. Sevim S, Öztürk Ş, Coşkuner A, Özgenç O, Avcı M. Bactec Kan Kültürü Sistemi ile izole edilen mikro-organizmaların değerlendirilmesi. İnfeksiyon Dergisi 2007;21:135-40.
  11. ren hekim tarafından yapıldığı için kan kültürü alınması için stan
  12. dart bir endikasyon yoktur. Acilde hasta yükünün çok olması,
  13. Isaacman DJ, McIntosh ED, Reinert RR. Burden of invasive pneumococcal disease and serotype distribution among Streptococcus pneumoniae isolates in young children in Europe: Impact of the 7-valent pneumococcal conjugate vaccine and considerations for future conjugate vaccines. Int J Infect Dis 2010;14:e197-209.
  14. Myers C, Gervaix A. Streptococcus pneumoniae bacteraemia in children. Int J Antimicrob Agents 2007;30 Suppl 1:S24-8.
  15. Gültekin B, Eyigör M, Telli M, Aksoy M, Aydın N. Yedi yıllık dönemde kan kültürlerinden izole edilen candida türlerinin retrospektif olarak incelenmesi. ANKEM Derg 2010;24:202-8.
  16. Jones RN, Marshall SA, Pfaller MA, Wilke WW, Hollis RJ, Erwin ME, et al. Nosocomial enterococcal blood stream infections in the SCOPE Program: Antimicrobial resistance, species occurrence, molecular testing results, and laboratory testing accuracy. Diagn Microbiol Infect Dis 1997;29:95-102.
  17. Hall RT, Domenico HJ, Self WH, Hain PD. Reducing the blood culture contamination rate in a pediatric emergency department and subsequent cost savings. Pediatrics 2013;131:e292-7.
  18. Weddle G, Jackson MA, Selvarangan R. Reducing blood culture contamination in a pediatric emergency department. Pediatric emergency care 2011;27:179-81.

Telif hakkı ve lisans

Nasıl atıf yapılır

1.
Oğuz S, Kurt F, Korkmaz V, Tekin D, Suskan E. Çocuk Acil Servisinde Kan Kültürü Kullanımı. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2016 Dec. 1 [cited 2025 May 24];10(4):265-9. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/368