Amaç: Çalışmada antrasiklin kullanılarak tedavi edilmiş pediatrik kanser hastalarının uzun dönem takiplerinde görülebilen subklinik kardiyotoksisite ile fonksiyonel egzersiz kapasitesi arasındaki ilişki incelenmiştir.

Gereç ve Yöntemler: Kemoterapi tedavisi 9-16 yıl önce tamamlanmış ve kalp yetmezliği bulguları olmayan 16 hasta ile 16 sağlıklı kontrol çalışmaya alındı. Ejeksiyon fraksiyonu, fraksiyonel kısalma ve miyokardiyal performans indeksi ölçümleri ekokardiyografik olarak alındı. Subklinik kardiyotoksisite açısından miyokardiyal performans indeks sınırı 0.37 olarak kabul edildi. Fonksiyonel egzersiz kapasitesi 6-dakika yürüme testi ile değerlendirildi.

Bulgular: Hastaların miyokardiyal performans indeks değerleri belirgin olarak kontrol grubundan daha yüksek saptandı (p<0.001). 6-dakika yürüme testi mesafesi kontrol grubuna göre hastalarda daha kısa ölçüldü (p= 0.02); özellikle subklinik kardiyotoksisitesi olan hastalarda bu fark daha belirgindi (p= 0.001). 6-dakika yürüme testi ile miyokardiyal performans indeksi arasında iyi bir korelasyon bulunduğu gibi (r= -0.6 p=0.03) kümülatif antrasiklin dozu ile bu iki değer arasında da anlamlı korelasyon saptandı (sırasıyla r= -0.6 p= 0.04 ve r= 0.6 p= 0.02).

Sonuç: Tedavisi tamamlanmış pediatrik kanser hastalarının uzun dönem takiplerinde klinik bulgu olmaksızın subklinik kardiyotoksisite görülebilmektedir. Fonksiyonel egzersiz kapasitesinin ve bunun sonucunda yaşam kalitesinin düşmesiyle sonuçlanabileceğinden subklinik kardiyotoksisite önemsenmesi gereken bir durumdur. 6-dakika yürüme testi ve miyokardiyal performans indeksi arasında iyi bir korelasyon olduğundan subklinik kardiyotoksisite açısından bir belirleyici olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler: Günlük aktiviteler, Antrasiklinler, Kanser, Çocuklar, Hayat kalitesi