Öz

Amaç: Öğrencilerin ders çalışma süreleri ve maruz kaldıkları ekran süreleri ile ders-sınav başarıları arasındaki ilişki araştırılarak, maksimum başarı için gerekli olan ders çalışma ve ekran süresi değerleri bulunmaya çalışıldı.

Gereç ve Yöntemler: M13 farklı şehirde yaşları 11 ile 13 arasında değişen 2104 öğrenciye anket yolu ile televizyon, cep telefonu, bilgisayar, oyun konsolu önünde ne kadar vakit geçirdikleri, ayda kaç kez sinemaya gittikleri ve evde ders çalışmak için ayırdıkları süre soruldu. Elde edilen veriler, öğrencilerin ders notu ortalaması ve Seviye Belirleme Sınavı (SBS) puanları ile karşılaştırıldı. İkili korelasyonlarda anlamlı çıkan değişkenler çoklu regresyon analizi ile değerlendirildi.

Bulgular: Hem çocuğun hem de ebeveynlerin televizyon seyretme süresi uzadıkça öğrencinin ders başarısının düştüğü bulundu. Bilgisayar kullanımı 1 saati geçmediğinde ve ayda dördü geçmeyecek şekilde en azından bir kez sinemaya gidildiğinde ders başarısının belirgin oranda arttığı saptandı. En yüksek SBS puanı ortalaması günde 2-4 saat çalışan öğrencilere aitti. Şehirlere göre hem televizyon seyretme süreleri hem de Seviye Belirleme Sınavı puanları anlamlı olarak birbirinden farklı bulundu. Erkeklerin daha çok bilgisayar karşısında vakit geçirdikleri görüldü.

Sonuç: Ergenler, ekran başında geçirecekleri sürenin beden sağlığı ve okul performansı üzerine olumsuz etkileri olabileceği ve bu ekranları sınırlı sürelerde ve bilinçli bir şekilde kullanmaları gerektiği konusunda bilgilendirilmelidir. Ebeveynlere televizyon seyretme alışkanlığı konusunda örnek davranış gösterme sorumluluğu taşıdıkları hatırlatılmalı, çocuklarını günde 2-4 saat çalışmaya ve ayda dört defayı geçmeyecek şekilde en azından bir kez sinemaya gitmeye teşvik etmeleri önerilmelidir.

Anahtar Kelimeler: Akademik başarı, Adolesan, Ekran süresi

Referanslar

  1. Johnson JG, Cohen P, Kasen S, Brook JS. Extensive television viewing and the development of attention and learning diffi culties during adolescence. Arch Pediatr Adolesc Med 2007;161:480-6.
  2. Wiecha JL, Sobol AM, Peterson KE, Gortmaker SL. Household television access: Associations with screen time, reading, and homework among youth. Ambul Pediatr 2001;1:244-51.
  3. Sharif I, Sargent JD. Association between television, movie, and video game exposure and school performance. Pediatrics 2006;118:E1061-E70.
  4. Ramirez ER, Norman GJ, Rosenberg DE, Kerr J, Saelens BE, Durant N, et al. Adolescent screen time and rules to limit screen time in the home. J Adolesc Health 2011;48:379-85.
  5. Lajous M, Chavarro J, Peterson KE, Hernandez-Prado B, Cruz- Valdez A, Hernandez-Avila M, et al. Screen time and adiposity in adolescents in Mexico. Public Health Nutr 2009;12:1938-45.
  6. Swing EL, Gentile DA, Anderson CA, Walsh DA. Television and video game exposure and the development of attention problems. Pediatrics 2010;126:214-21.
  7. Ashby SL, Arcari CM, Edmonson MB. Television viewing and risk of sexual initiation by young adolescents. Arch Pediatr Adolesc Med 2006;160:375-80.
  8. Sargent JD, Wills TA, Stoolmiller M, Gibson J, Gibbons FX. Alcohol use in motion pictures and its relation with early-onset teen drinking. J Stud Alcohol 2006;67:54-65.
  9. Carlson SA, Fulton JE, Lee SM, Foley JT, Heitzler C, Huhman M. Infl uence of limit-setting and participation in physical activity on youth screen time. Pediatrics 2010;126:e89-96.
  10. Strasburger VC. Does television affect learning and school performance? Pediatrician 1986;13:141-7.
  11. Canadian Paediatric Society. Healthy active living for children and youth. Paediatr Child Health 2002;7:347-62.
  12. Sharif I, Wills TA, Sargent JD. Effect of visual media use on school performance: A prospective study. J Adolesc Health 2010;46: 52-61.
  13. Bleakley A, Jordan AB, Hennessy M. The relationship between pa- rents’ and children’s television viewing. Pediatrics 2013;132:e364- 71.
  14. Ercan S, Dallar YB, Onen S, Engiz O. Prevalence of obesity and associated risk factors among adolescents in ankara, Turkey. J Clin Res Pediatr Endocrinol 2012;4:204-7.
  15. Salmon J, Dunstan D, Owen N. Should we be concerned about children spending extended periods of time in sedentary pursuits even among the highly active? Int J Pediatr Obes 2008;3:66-8.
  16. Babey SH, Hastert TA, Wolstein J. Adolescent sedentary behaviors: Correlates differ for television viewing and computer use. J Adolesc Health 2013;52:70-6.
  17. Duncan MJ, Vandelanotte C, Caperchione C, Hanley C, Mummery WK. Temporal trends in and relationships between screen time, physical activity, overweight and obesity. BMC Public Health 2012;12:1060.
  18. Knifsend CA, Graham S. Too much of a good thing? How breadth of extracurricular participation relates to school-related affect and academic outcomes during adolescence. J Youth Adolesc 2012;41:379-89.
  19. American Academy of Pediatrics. Committee on Public E. American Academy of Pediatrics: Children, adolescents, and television. Pediatrics 2001;107:423-6.
  20. Chen SY, Lu L. After-school time use in Taiwan: Effects on educati- onal achievement and well-being. Adolescence 2009;44:891-909.
  21. Green J, Liem GA, Martin AJ, Colmar S, Marsh HW, McInerney D. Academic motivation, self-concept, engagement, and performance in high school: Key processes from a longitudinal perspective. J Adolesc 2012;35:1111-22.
  22. Hume C, Salmon J, Veitch J, O’Connell E, Crawford D, Ball K. Socio-demographic characteristics of children experiencing socioeconomic disadvantage who meet physical activity and screen-time recommendations: The READI study. Prev Med 2012;54:61-4.
  23. Suarez-Orozco C, Gaytan FX, Bang HJ, Pakes J, O’Connor E, Rhodes J. Academic trajectories of newcomer immigrant youth. Dev Psychol 2010;46:602-18.

Telif hakkı ve lisans

Nasıl atıf yapılır

1.
Kanburoğlu MK, Çizmeci MN, Akelma AZ, Kurşunel A, Korkmaz B, Bulut B, et al. Ergenlerde Yüksek Akademik Başarı için Optimal Ekran ve Çalışma Süreleri. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2014 Jun. 1 [cited 2025 May 24];8(3):129-36. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/280