Abstract


 Amaç: Okul öncesi yaş grubunda, tekrarlayan vizing atakları olan çocukların büyük bir kısmı astımdır. Bu çocukların bir kısmında da vizing atakları geçicidir. Bu çocuklar arasında, pratikte klinik ve laboratuvar bulgularına dayanarak ayrım yapmak kolay olmamaktadır. Çalışmada; 3-6 yaş arası, tekrarlayan vizing atakları olan çocuklarda, hava yolu duyarlılığı farklarını araştırarak, fenotipler arasında ayırıcı tanıya yardımcı olabilecek bir parametre bulmayı amaçladık. 

Gereç ve Yöntemler: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Alerji ve Astım Bölümü’nde, tekrarlayan hışıltı atakları nedeniyle izlenen hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Epizodik (viral) vizingli ve persistan vizingli hastalar olarak iki grup oluşturulmuştur. Her iki gruba metakolin ve adenozin 5’-monofosfat (AMP) ile bronş provokasyon testleri uygulanmıştır. 

Bulgular: Yetmiş dört hastanın % 36.5’i (n=27) epizodik vizingli, %63.5’i (n=47) persistan vizingli çocuklardır. Bronş provokasyon testlerine bronkokonstriksiyon yanıtı alınan çocukların sayısı; persistan vizing grubunda, epizodik viral vizing grubuna göre daha fazla bulunmuştur (p<0.001). Transkutan oksijen basıncında %15’lik azalmaya yol açan (PC15PtcO2) metakolin dozunun persistan vizingli çocuklarda, epizodik viral vizingli çocuklara göre daha düşük olması; hava yolu duyarlılığının persistan vizingli çocuklarda daha şiddetli olduğunu göstermiştir. Ancak PC15PtcO2 AMP dozu açısından 2 grup arasında fark saptanmamıştır. Her 2 grup için de, PC15PtcO2 metakolin ve PC15PtcO2 AMP arasında ilişki bulunmamıştır. Epizodik ve persistan vizingli çocukların ayrımı için PC15PtcO2 sınır değer, ROC eğrisi kullanılarak, metakolin için %87.2 duyarlılık, %55 seçicilik ile 0.24 mg/ml bulunmuştur. Pozitif olabilirlik oranı (positive LR) 1.94; negatif olabilirlik oranı (negative LR) ise 0.23 bulunmuştur. Adenozin 5’-monofosfat için hesaplanan eğri altında kalan alan anlamlı bulunmamıştır. 

Sonuç: Direkt (metakolin) ve indirekt (AMP) bronş provokasyon testleri; klinik pratikte okul öncesi yaş grubunda, astım fenotipine uyan ve uymayan çocukları belirlemede yeterli değildir. 

Keywords: Adenozin 5’-monofosfat, Astım, Bronşiyal hiperreaktivite, Metakolin

References

  1. 1. Global Initiativefor Asthma. Global Strategy for Asthma Management
  2. and Prevention, 2018. Section 2. Children 5 years and Younger.
  3. Available from: www.ginasthma.org
  4. 2. Martinez FD, Wright AL, Taussig LM, Holberg CJ, Halonen M,
  5. Morgan WJ. Asthma and wheezing in the first six years of life. The
  6. group health medical associates. N Engl J Med 1995;332:133-8.
  7. 3. Brand PL, Baraldi E, Bisgaard H, Boner AL, Castro-Rodriguez JA,
  8. Custovic A, et al. Definition, assessment and treatment of wheezing
  9. disorders in preschool children: An evidence-based approach. Eur
  10. Respir J 2008;32:1096-110.
  11. 4. Stevenson EC, Turner G, Heaney LG, Schock BC, Taylor R,
  12. Gallagher T, et al. Bronchoalveolar lavage findings suggest two
  13. different forms of childhood asthma. Clin Exp Allergy 1997;27:1027-
  14. 35.
  15. 5. Castile R. Novel techniques for assessing infant and pediatric
  16. lung function and structure. Pediatr Infect Dis J 2004;23 Suppl
  17. 11:S246-53.

How to cite

1.
Ünlüsoy Aksu A. Üç-Altı Yaş Arası Çocuklarda Astım Fenotipleri ile Bronşiyal Hiperreaktivite İlişkisi. Turk J Pediatr Dis [Internet]. 2020 Jan. 27 [cited 2025 May 25];14(1):42-50. Available from: https://turkjpediatrdis.org/article/view/722